Les 15

We waren al blij met een beetje minder warm, maar Femke was het geloof ik daar niet mee eens.
Het was haar dagje niet.  Ze was nukkig, had geen zin om van de wei te komen (kan ik haar niet helemaal kwalijk nemen, ik zou ook liever gras blijven eten in haar geval) maar eens we aan het borstelen waren leek het de goede kant op te gaan.
Tot we effectief aan het werk gingen dan...
Kijkerig, schrikkerig, niet ontspannen, achteruit gaan, opspannen, tegenwerken, stoppen, proberen onder de druk uit te komen...  Nope, geen goede dag.  We hebben ons best gedaan, wat terug naar de 'gemakkelijkere' oefeningen, maar het zat er niet in.
Het blijft natuurlijk 'n merrie, en die hebben het soms wat lastig met razende hormonen ook.
Morgen is een nieuwe dag, het kan niet alle dagen de jackpot zijn.
Overigens is Femke niet agressief als ze lastig is.  Ze gaat niet bokken, steigeren of andere akelige dingen doen, ze werkt alleen niet mee en geeft keer op keer dat signaal.  Ze probeert naar de plek te gaan waar we normaal stoppen, en gaat daar staan in de hoop dat daarmee de les erop zit.
Hormonaal, pijne spieren, te veel gegeten op de wei,... we hebben er het raden naar, maar ze had er duidelijk geen zin in vandaag, morgen beter.